سی و یکمی

سرماش یه جوری بود، انگار هیچ چیز دیگه ای تو دنیا نیست. انگار فقط همین سرمائه ست. شاید حتی تو هم نیستی. می تونست یه باره، فقط یه لحظه، شدیدتر بشه که لگدت کنه، لهت کنه. اهمیتی نداشت چی رو از دست دادی. چون انگار هیچی نداشتی. پوچی محض. فقط سرما.