هشتاد و پنجمی

همیشه میگفتن هرچیزی رو وختی به دست میاری ک دیگه نمیخوایش. تعبیر دیگه ش اینجوریه ک وختی صبر آدم سر بیاد، گشایش حاصل میشه. نمیدونم کدوم درست تره.
بعضی وختا یه اتفاقایی میفته و زمانی همه متوجه میشن افتاده ک دیگه کار از کار گذشته. مقصری وجود نداره. فقط اگه ی سری چیزا رو زودتر میدونستیم، پیش نمی اومدن. و خب.. به همین خاطر، راه حلی هم نیست.
با همه وجودت از اون اتفاق متنفری، از اون "بازنده" شدنت -هرچند موقت- حالت ب هم میخوره، ولی تهش اگه بازم همون راه رو بذارن جلوت، همونجوری میری؛ از طرف دیگه، نمیتونی باش کنار بیای. خیلی چیزای خوب تر این وسط ب دست میاری، چیزایی ک ب مراتب، واقعا قابل مقایسه نیستن، ولی همچنان هر از گاهی  ته ته دلت ی چیزی درد میگیره.

پ.ن: شش هفت سالم بود میگفتن اگه ی چیزیو از ته ته دلت بخوای ب دست میاری. و مدت ها سوالم این بود ته ته دل کجاست:)) حالا میدونم.

پ.ن۲: اینساید عاوت ببینید. اگرم دیدین دوباره ببینین. هربار چیزای تازه میفهمین.