نود و نهمی

حس می‌کنم جا موندم. خیلی خوبه که وقتی آدم حس می‌کنه جا مونده بدونه به خاطر چیه. اونطوری می‌تونه فک کنه چیکارش کنه یا اصلا تصمیم بگیره می‌خواد درستش کنه یا نه. الان مثل وقتیه که کابوس می‌بینی و از خواب می‌پری، گیج و گم می‌شینی و هرچی فکر می‌کنی چی ترسونده بودت یادت نمیاد اما ترس رو یادته.