چهل و یکمی
جمعه, ۲۷ آذر ۱۳۹۴، ۰۸:۵۹ ب.ظ
حرف زدن افسردهم میکنه. نمیذاره فکر کنم. بم حس تنهایی میده. نوشتن حس احمق بودن و خوب نبودن میده. دلم میخواد گوش بدم و بخونم. چیزی نگم. کاری نکنم. سعی نکنم هیچی باشم و بشم...
پ.ن: خوبم رفقا، ولی باید بنویسمشون. خب؟
۹۴/۰۹/۲۷