چهل و هشتمی

چند سال پیش یه فیلم ترسناک دیدم که توش یه موجوداتی میومدن آدما رو می­بردن مغزشون رو دستکاری می­کردن و برمی­گردوندن. اونا نمی­فهمیدن چه بلایی سرشون اومده... بعضی آشناهاشون می­فهمیدن یه چیزیشون شده ولی هیچ­کس نمی­تونست کاری کنه! بچه نبودم، ولی ترسیدم. خیلی ترسیدم! شبا کابوسش رو می­دیدم! و خب من فکر کردم کلا نباید فیلم ترسناک ببینم. چند هفته پیش تین­ولف می­دیدم و خب، فصل پنجم اون هم یه همچین موجوداتی میان... مغز و سیستم عصبی و حتی بدن نوجوونا رو دستکاری می­کنن، اونایی که بدنشون جواب بده رو برای مصالح خودشون استفاده می­کنن و بقیه رو می­کشن... کابوس من عوض شد. مسئله همون بود، نوع بیانش تغییر کرد.

داشتم بهش فکر می­کردم و –فکر کنم نوجوون بودنِ اونایی که تو تین­ولف قربانی می­شدن بم یه سرنخ داد- دیدم مگه این همون بلایی نیست که سر ما میارن و بهش می­گن بزرگ شدن؟!