پنجاه و نهمی
شنبه, ۱۷ بهمن ۱۳۹۴، ۱۱:۴۶ ب.ظ
حس بدیه مجبور باشی بین "خودت" و "رفاقتت" یکی رو انتخاب کنی.
حس بدیه کسایی حالت رو ب گا بدن، ک مرکز ثقل امنیتتن، ک اگه دنیا آتیش گرفته باشه و یکیشون برگرده بت لبخند بزنه یا دستت رو بگیره دیگه از هیچی نمی ترسی!
خیلی بده نتونی با همین آدمای امن حرف بزنی چون نمی فهمن چی میگی!
دلت میخواد فرار کنی ولی مقصد نداری. مسیرتم، مث چیزیه ک تو میرا توصیف می کرد، با قیر پوشیده شده، هرچی بیشتر جلو میری بیشتر فرو میری.
خیلی حس بدیه ذره ذره خودتو آماده زمانی کنی ک بشکنی، ک دیگه هیچی نباشه. ک به خودت پوزخند بزنی بگی خوبم. بگی امروز ده از ده خوب بود. :)
۹۴/۱۱/۱۷